زبُور ۳۴

پہلا حِصّہ

پہلا وزن

1

یہواہ    نُوں   ہر   دم   مُبارک  کہاں   گا

میرا مُنہ   سَدا   اُس  دِی  اُستت  کرے   گا

2

میرا   مان  ہے   سب   یہواہ   دے   اُتے

غریب لوک  ایہہ  سُن کے خُوشیاں  کرن گے

3

کرونا    ل   میرے    خُدا    دی    وڈیائی

تے سب مل کے دیو اُس دے نال نُوں اُچیائی

4

سُنی    جد   یہواہ   نُوں   مَیں   ڈھونڈیا  سی

میرے  سارے   خُوفا ں تھوں   دِتی   خلاصی

5

جنہا ں   تکیا   چانن   اوہناں     نے    پایا

نہ اوہناں  دے  چہرے  تے کجھ  خوف   آیا

6

سُنی    جَھٹ    یہواہ    نے    میری   دُوہائی

میری  جان   سَبھناں   دُکھاں  تھوں   چُھڈائی

——————-

اُستت: حمدوثنا،تعریف