زبُور ۳۴

دُوجا حِصّہ

پہلا وزن

7

فرشتہ   یہواہ     دا     تنبو     لگا      کے

بچاندا ہے اوہناں نُوں جو اُس تھوں ڈر دے

8

ذرا  آو  چکھّو    تے   ویکھو   تُسیں    وی

یہواہ    خُدا     دی       عجب       مہربانی

9

مُبارک   ہے  کیا    حال  اوس    آدمی   دا

جو    اپنا   بھروسا   خُدا     اُتے      رکھدا

10

رہو  پاک  لوکو   یہواہ  تھوں   ڈر      دے

نہ کھانا ہے اوہناں  نُوں جو خوف  کر  دے

11

رہے شیر دا بچّہ جیکر وی بھُکھا

کدی رَبّ دا طالب نہ بھُکھا رہے گا