زبُور ۳۲
پہلا حِصّہ
1

اوہ دَھن جس دے بخشے گئے سب  گُناہ
تے ڈھکے  گئے  سارے  او  گن  سَدا
2

نہ رَبّ جس دے پاپاں  دا  کر  حساب
اوہ دھن ہے تے دِل اُس دا نہیں خراب
3

میں  جد  چُپ  رہیا  تد  میری  ہڈیاں
کراہندے ہوئے  سارا  دن  گل  گئیاں
4

دنے   وی  تے  راتیں  میرے  خُدا
تیرا   ہتھ   میرے  اُتے  بھارا  رہیا
5

تے  چربی   میری   ساری   پگھر   گئی
تے گرمی  دی  خشکی   نال  بدل  گئی
6

تیرے   کول  کیتا   گناہ   دا   اِقرار
ہاں من لیا  میں تے  ہاں  ڈاہڈا  بدکار
7

میں   کئیا  یہواہ   دے   اَگے  ضرور
میں   مناں  گا  اپنے  گَناہ  تے  قصور
8

سو    میری  بدزاتی   دا   بھارا  گُناہ
تُوں بخش دتا  مینوں  اَے  میرے  خُدا
9

ایس واسطے یا رَبّا  جو  لوک  ہین  دیندار
تُوں جد تیکر لبھیں اوہ  کرن  گے  پُکار
10

تے  بھاویں  دریاواں  وچ  اُٹھے طوفان
نہ اوہناں  دا  ہووے گا کجھ وی نقصان
11

ہین تھاں  میرے  لگن  دا  تُوئی  خُدا
بچاندا ہین  دُکھاں  تھوں  تو ئیں  سدا
12

خُوشی   بخشدا   مینوں   کردا    نہال
تُوں گھیرادا چُھٹکارے دے گیتاں دے نال