زبُور ۲۷
تیجا حِصّہ
تیجا وزن
13
یہواہ اُچیّ دِتی مَیں پُکاراں گا جَدوں تینوں
تُوں سُن میری تے رحمت کر دُعا دا اُتر دے مینوں
14
تُسیں چہرہ میرا ڈھونڈو جَدوں فرمایا سی ایہہ تُوں
ٹۃوں بولیا تد کہ ڈھونڈاں گا خُدایا تیرے چہرے نوں
15
تُوں ہویا میرا مددگار لُکا نہ اپنا مُنہ مَیتھوں
نہ دھکادے مینوں کڈھ جو مدد نہیں بِن تیتھوں
16
نہ مینوں چھڈ نہ ردّ کردے تُوں میرا مُکتی داتا ہیں
میرے ماں پیئو نے چَھڈ دِتا یہواہ پالن ہارا ہیں
17
میرے دُشمن بتھیرے ہین تُوں اپنا راہ دِکھا مینوں
بروبر سِدھے رستے تے یہواہ ہن چلا مینوں
18
نہ مَینوں چھڈ خُداوند تُوں مرضی دُشمناں دی تے
کہ جھُوٹے وَیری آئے ہین میرے اُتے گواہ بن کے
19
تے کیہہ ہندا چے ایہہ اُمید نہ ہوندی خُداوند
جو تیری خُوبیاں مَیں ایسے دھرتی اُتے ویکھاں گا
20
اُڈیکیں راہ یہواہ دا تے اپنے دِل نوں رکھ تگڑا
اوہ تیرے دِل نُوں دیوے زور اُڈیکیں راہ یہواہ دا
============
اُچی دتی: بُلند آواز۔۔اُتر : جواب،بدلہ۔۔ویری: دُشمن
