زبُور ۲۲
پہلا حِصّہ
چوتھا وزن
1
اَے خُداوند اَے رَبّ میرے کیوں تُوں میری سُندا نہیں ؟
میری مدد تے فریاد تھوں دُور کیوں رہندا سُندا نہیں ؟
2
اَے خُداوند رَبّ تُوں میرا میَں پُکاردا فجرے تینوں
رات نُوں وی مَیں چُپ نہ رہندا پَر تُوں میری سُندا نہیں
3
تُوں خُداوند پاک خُدا ہیں تُوں بزرگی نُوں پہن دا
آسرا رکھیا پیئو دادیاں نے اوہناں نُوں تُوں چھڈیا نہیں
4
جَد دُوہائی تیری دِتی توئیں اوہناں نُوں چھڈایا
جہناں آسرا تیرا رکھیا اوہ شرمندہ ہوئے نہیں
5
مینوں سب ملامت کردے سارے ویکھ کے سانگ وی لاندے
سر ہلاندے رہندے اپنے میں ہا ں کیڑا بندہ نہیں
6
کہندے ہین اوہ ٹھٹھا مار کے آس یہواہ تے اوہ دھر دا
جے خُداہے اوس تھوں راضی اوس نُوں کیوں چھڈ اندا نہیں
7
تیرے ہتھوں جہنم پایا، تُوں تے مینوں اَے خُداوند
ماں دی گود وِچ آسرا دِتا تُوں تے مینوں چڈیا نہیں
8
تُوئیں میری پالنا کیتی جَدوں دا مَیں پیدا ہویا
تُوئیں میرا رَبّ ہیں مالک تیرے باہجوں کوئی نہیں
