زبُور ۱۰۳

دوجا حِصّہ

دوجا وزن

کورس

رحمت نال ہے بھریا ہویا پاک یہواہ ساڈا

9

رحمت نال  ہے   بھریا   ہویا   پاک   یہواہ   ساڈا

غُصہ تے کرن دے وِچ اوہ دھیرا پیار ہے اُوسدا ڈاہڈا

10

ساڈے اُتے  وی  ربّ  ساڈا  سدا  نہیں  جھنجلاوے

اوڑک تیکر نہیں  ساڈے  اُتے  اپنا کرودھ  وکھاوے

11

جیہی   ساڈی   ہے  بُریائی   تیہا   سلوک  نہ  کردا

ساڈے   پاپاں  وانگر  سانوں  بدلہ  نہیں  اوہ  دیندا

12

جنا اُچا اِس   دھرتی  تھوں   ایہہ  اَسمان   ہے  سارا

ربّ دے  ڈرن  والیاں اُتے  رحم  ہے  اوہدا  بھارا

13

جنا چڑھدے تھوں ہے لیندا اونیں دُور  ہے  اَساڈے

پاپ خُدا نے چُک کے  سارے  سُٹے  دور  دراڑے

14

اپنے   پُتراں   اُتے  جیہا  ترس   پتا   ہے   کھاندا

اپنے   ڈرن   والیاں   اُتے   تیہا   رحم   وکھاندا

15

کیونکہ   جاندا  ہے  اَساڈی   آپ   بناوٹ    ساری

بنے ہاں  مٹی   دے  اسیں  ایہہ  گل  نہ   وساری

16

عمر مُنکھ دِی گھاہ دے وانگر  جنگلی  پُھل  وانگ  پُھلدا

وا جد وگے ناس ہو   جاندا  تھاں  تے  مُڑ  نہ  لبھدا

17

رحمت ربّ  دِی  اوہناں  اُتے  جیہڑے  خوف  مناون

نال اوہناں دے  سچ  سدا  ہے  نسلاں  جیہڑیاں  آون

18

اوہناں اُتے وی جو اوہدے  عہد  نُوں  ہین  یاد کردے

ہاں جو  اوہدے   حُکماں  اُتے  اپنا  دِل  ہین  دھردے

==============

وسارنا: بُھلا دینا ، فراموش کرنا ۔ منکھ اِنسان ، آدمی