زبُور ۹۵

دُوجا حَصّہ

دُوجا وزن

7

جے اَج دے دِن سب سُندے ہو آواز خُداوند  دِی

نہ   پتھر   وانگر   اپنا   دِل   بناو    تُسیں  وِی

8

جیوں   کیتا  سی  مریبہ  وِچ  جنگل  دے  درمیان

کہ جس دِن دے  وِچ کیتا  سی  ہاں  میرا  امتحان

9

تُہاڈے   اَگلیاں   نے   جَد   مینوں   اَزمایا   سی

ہاں   کیتا   میرا    اِمتحان    مینوں   زَمایا    سی

10

ہاں چابی ورھے رہیا  ساں  میَں  اوہناں  نال  بیزار

تے بولیا میَں کہ ایہہ تے  ہے اِک  اُمت خطا  کار

11

ہر ویلے ہُندے رہندے ہَین دِل  جہناں  دے  گمراہ

نہ رکھدے  میرے  راہاں  دِی  کجھ  ذرا  وِی  پراہ

12

کہ جہناں لئی میَں کھاہدی سونہہ  وِچ اپنے غُصے دے

کہ میرے چَین وِچ کدی وِچ  نہ  داخل  ہوون  گے

=============

مریبہ: اُس جگہ کا نام جہاں موسی نے خُدا کے حکم

سے لاٹھی مار کر پانی نکالا تھا

ورھے: سال ، ۔ سونہہ:قسم