زبُور ۸۱

پہلا حِصّہ

1

پُکار     کے    خُداوند   دِی    گاو   ثنا

کہ  اوہ ساڈی  قوت  تے  زور  ہے  سَدا

یعقوب   دا  جو  مالک  ہے   رَبّ پُر جلال

لَلکارو  سب  اوسے  نُوں  خُوشیاں دے نال

2

گیت گاو اِک سُر  ہو  کے  طبلے دے نال

بین   بربط  وجاو  تے  گاو   خُوش  حال

جَد  چَن  نواں  نکلے  جَد  چَن  ہو تمام

وجاو    قرنائی   ہر   عید    نُوں  مَدام

3

کہ  ہے  اِسرائیل  وِچ  ایہہ  سُنت سَدا

ایہہ حق  اوہدا  ہے جو  یعقوب دا  خُدا

ایہہ یوسف دِی نسل وِچ رَبّ نے ضُرور

گواہی    دے   واسطے   ٹھہرایا   دستور

 4

اوہ مِصر دے مُلک وِچوں نِکلیا  جس  آن

نہ  جِس نُوں  میَں جاندا  اوہ سُنی  زبان

پَر  اوہناں  دا  بھار  تَد  میَں  دِتا   اُتار

تے  اوہناں  دے  ہتھوں  چُھڈائے  تغار

5

مُصیبت   دے  ویلے  جَد   کیتی  فریاد

تَد میَں  تینوں  دُکھاں  تھوں  کیتا  آزاد

جواب دِتا  پَردے  وچ  گرج  ہی  دے

آزمایا    مریبہ    دے    پانی     اتے

==========

قرنائی : نرسنگا ،ایک قِسم کا بجانے کا سینگ کا انکل

مدام: ہمیشہ