زبُور ۴۰

پہلا حِصّہ

پہلا وزن

1

مَیں   صبر  دے  نال  آس  رکھ  کے

یہواہ   دِی    کردا    ساں     انتظاری

تَد اوس نے میرے  تے  ترس کھا  کے

سُنی   میری    ساری   آہ   و   زاری

2

اوہ خطرے تے ٹوئے تے کھوبیاں تھوں

ہے مینوں  کڈھ  کے  لے  آیا  باہر

چٹان    اُتے    رکھے    پیر   میرے

تے   بخشی   قدماں    نُوں   اُستواری

3

خُدا   نے   گیت   اِک   نواں  سِکھایا

کہ جِس تھوں ہووے تعریف  اُس  دی

بتھیرے   منن  گے   خوف   اُس   دا

تے   آس   رکھن   رَبّ   اُتے ساری

4

مُبا رک     اوسے   دا     حال   جانو

یہواہ    اُتے    بھروسا     جس    دا

گُھمنڈیا ں    کول   اوہ    نہیں  جاندا

نہ   جھوٹھیاں    نال    رکھدا   یاری

=============

اُستواری : مضبوطی