زبُور ۴
پہلا حصّہ
1

جَدوں   تینوں   پکاراں   مَیں    تُو  سُن  سچیائی  دے ربّا
میرا  دُکھ   دُور  کیتا   تُوں   دُعا   سُن   رحم   وی   فرما
2

تُسی   لوکو   میری   عزت   کرو   گے    خوار  کد  تیکر؟
رکھو گے جُھوٹھ  نوں پیارا  چلو  گے جھُوٹھ  دے  راہ  پر
3

یقیں   جانو   یہواہ   نے   ہے   چُنیا   دینداراں    نُوں
جد اوس نُوں  مَیں  پُکاراں  گا  سُنے  گا  اوہ  پُکاراں  نُوں
4

نہ جانا  پاپ  دے  نیڑے  پر  اوس  تھوں  کمبدے  رہنا
تے   اپنے  بسترے  اُتے   دالاں  وچ  سوچ  چُپ   رہنا
5

چڑھاو   سچ   دی   قربانی   بھروسا    رکھ    یہواہ    دا
بتھیرے  کہندے  ساہنوں  کون  چنگی  شے  وکھاوے   گا
6

یہواہ    اپنے     چہرے   دا   اساڈے   اُتے   چانن  کر
مَیں خوش ہاں اُوہناں تھوں وَدھکے جوخُوش ہین اپنی دولت پر
7

مَیں سَوں جاواں  گا  نِسچے  نال  جدوں مَیں لیٹ جاواں گا
یہواہ   چَین   دے   وچ  مینوں   تُوئیں  آپیں رکھیں گا
===============

نِسچے: یقین سلامتی