زبُور ۱۲۱

کورس

اکھیاں چُکنا ں ہاں میں  وَل  پہاڑاں

مدد  لئی   میں   کسِ  نوں  پُکاراں

2

میری  مدد   نوں   رَبّ  آپیں  آیا

جسِ   نے   دھرتی   آکاش    بنایا

تیرے  پیراں  نوں  دیوے  کھلاراں

3

تیرا    راکھا    نہ  کدی  اُنگھلاوے

تیرے رَبّ نوں نیندر وی  نہ آوے

اسرائیل   دِیاں   رَکھدا  اوہ  تاڑاں

4

آپیں     تیرا     یہواہ     رَکھوالا

تیرے اُتے  اوہ  چھاں  کرن  والا

شُکر   اوسے  دا  ہر  دم  گُزراں

5

دِنے   سورج   نہ  تینوں  ستاوے

راتیں چن وی نہ کُجھ دُکھ  پُچاوے

خوف کھاویں  گا  نہ  وِچ   اُجاڑاں

6

تیرا    رَبّ   تینوں   آپیں  بچاندا

ساری بدیاں  تھوں  تینوں  چھُڈاندا

تیری  جندڑی  دِیاں  رَکھے  تاڑاں

7

تیری    راہ   وِچ    یہواہ   تعالی

سَدا    ہووے   گا   تیرا   رکھوالا

میں تے رَبّ ہی نوں ہر دَم پُکاراں