۱۰زبُور 

دُوجا و زن
تیجا حِصہ
اے  یہواہ  قُدرت  والے  اُٹھ  تے  اپنا  ہَتھ   دوھا
نظر کر تُو ں دُکھیاں اُتے کدی نہ اوہنا ں نُوں بُھل جا
13

کیوں    شریر  خُدا  دی  بابت  کُفر   تولدا   رہندا   اے
کدی نہ اوس نُوں پُچھیں گا تُوں اپنے جی وچ کہندا اے
14

دیکھ لیا  تُوں  بدلہ  دے  ہُن  اوہناں  دی  بُریائی  دا
دُکھیاں   دا    بھروسہ    تُوئیں   تُوں  یتیماں دی  پناہ
15

یا رَبّ توڑیں بانہہ اجیہی  تُوں  بدکار   شریراں     دی
ڈھُونڈن لگئیے  تاں  نہ  لبھے  اوہناں  دی  بُریائی    وی
16

مُڈھوں لے کے اوڑک تیکر پاک یہواہ   ہے    بادشاہ
ایہو  جیہیاں  قوماں  ہوئیاں  اُسدی  دھرتی تھوں   فنا
17

اے   یہواہ  تُوں  سُن  لئی  جو  دُعا   مسکیناں   دی
دیندا زور کمزور دِلاں نُوں کن دھر سُندا اوہناں دی
18

تُوئیں  آپ نیاں ہے کردا   دُکھیاں  تے  یتیماں  دا
خاک دا  پُتلا  فیر  نہ کدی اوہناں نُوں   ڈراوے   گا
================

مُڈھوں :شروع۔ آغاز۔۔اوڑک :آخر